рабий
раб/ий, -ья, -ье
1 уст. қул(лар)га оид; қул(лар)...; ~ий труд қул(лар) мехнати;
2 перен. қулларча, қулларга ўхшаб, қул каби; қулдек итоаткор; лаганбардор; ~ье послушание қулларча бўйсуниш, итоат этиш; ~ье преклонение перед авторитетами обрўли кишилар қаршисида қулларча тиз чўкиш (сажда қилиш).