поломать

полома/ть сов.

1 (несов. ломать) синдирмоқ, бузмоқ; синдириб (бузиб) қўймоқ; ~ть стулья стулларни синдириб қўймоқ; ~ть игрушку ўйинчоқни бузиб қўймоқ;

2 обл. эзиб майиб қилмоқ (айиқнинг хатти-ҳаракати ҳақида); медведь ~л охотника айиқ овчини эзиб майиб қилди;

3 перен. разг. маънавий жиҳатдан майиб қилмоқ; руҳан эзмоқ; барбод қилмоқ, бузиб юбормоқ, пучга чиқармоқ; Казарма и тюрьма нас поломали (Вишневский) Казарма ҳаёти ва қамоқ, бизларни руҳан эзиб (мажруҳ қилиб) қўйган эди; война ~ла все его планы уруш унинг ҳамма режаларини барбод қилди; ✦ ~ть голову бир оз бош қотирмоқ, уриниб кўрмоқ.