покинуть

покину/ть сов. (несов. покидать II)

1 что ташлаб (чиқиб) кетмоқ, тарк этмоқ; ~ть город шаҳарни ташлаб чиқиб кетмоқ; ~ть свой дом ўз уйини тарк этмоқ, уйидан чиқиб кетмоқ;

2 кого-что ташлаб кетмоқ, қаровсиз қолдириб кетмоқ; ~ть детей болаларини ташлаб кетмоқ;

3 что алоқани узмоқ, воз кечмоқ; шуғулланмай (ишламай) қўймоқ, ташлаб юбормоқ; ~ть сцену саҳнадан алоқани узмоқ, театр соҳасида ишламай қўймоқ;

4 перен. кетмоқ, қочмоқ, қолмаслик, йўқ бўлмоқ; силы ~ли его унинг куч-қуввати кетди (қолмади); удача ~ла его унинг омади кетди.