поза

поз/а ж

1 поза, гавданинг туриши (вазияти); вазият, ҳолат; принять ~у ўзини (гавдасини) бирор ҳолатда тутмоқ; сидеть в неудобной ~е ноқулай ҳолатда ўтирмоқ;

2 перен. сохта (ясама) қиёфа; сохталик, мунофиқлик, маккорлик; он ненавидит ~у у сохта савлатни (сохталикни) ёмон кўради; ✦ стать в ~у кого ўзини тутишда бировга тақлид қилмоқ, бировнинг қиёфасига кирмоқ; стать в ~у обиженного ўзини хафа бўлган қилиб кўрсатмоқ.