РУС ↷ ЎЗБ
ЎЗБ ⤻ РУС (soon)
подчинённый
подчинённ/ый, -ая, -ое
1
прич. от
подчинить;
2
в
знач. прил.
бўйсунадиган (бўйсунган, бўйсундирилган), тобе, қарам; қарашли;
3
в знач. сущ.
~ый
м,
~ая
ж
бўйсунадиган (итоат қиладиган) одам, тобе (муте) одам, бўйсунувчи.
Рўйхатга қайтиш