повелевать

повелева/ть несов.

1 кем-чем уст. ҳукмронлик қилмоқ; идора қилмоқ, бошқармоқ; ~ть подданными фуқаролар устидан ҳукмронлик қилмоқ;

2 (сов. повелеть) буюрмоқ, фармон бермоқ, амр қилмоқ;

3 высок. буюрмоқ, талаб қилмоқ; так ~ет совесть виждон шуни талаб қилади, виждон амри - шу.