простричь

простричь, -игу, -ижёшь; -игут, -иг, -игла сов.

1 (несов. простригать) что узунасига қирқмоқ, олмоқ; олдирмоқ (соч, соқол, жун ҳақида);

2 кого-что бир қанча вақт қирқиш (соч, соқол, жун олиш) билан банд бўлмоқ.