прожужжать

прожужжа/ть, -жужжу, -жужжишь сов.

1 ғинғиллаб учиб ўтмоқ, визиллаб ўтмоқ; ~ла муха пашша ғинғиллаб учиб ўтди; над его головой ~ла пуля унинг боши устидан ўқ визиллаб ўтиб кетди;

2 маълум муддат гингиллаб (ғўнғиллаб, визиллаб) турмоқ; жук весь вечер ~л қўнгиз кечқурун роса ғўнғиллади; ~ть (все) уши кому разг. гапиравериб қулоқни қоматга келтирмоқ, жаврайвериб мияни қоқиб қўлга бермоқ.