присесть

присесть, -сяду, -сядешь; -сел, -села нов . -сядь сов.

1 (несов. приседать) тиз букиб ўтирмоқ, чўнқайиб (чўққайиб) ўтирмоқ, чўнқаймоқ, чўққаймоқ; ~ от страха қўрққанидан чўнқайиб (тиззаси букилиб) ўтириб қолмоқ; ~ на корточки чўкка тушмоқ, чўккалаб ўтирмоқ;

2 (несов. присаживаться) бирпас ўтирмоқ, бир оз (пича) ўтирмоқ; ~ к столу стол атрофида бир оз ўтирмоқ;

3 уст. тиз букиб таъзим (салом) қилмоқ.