первобытный


первобытны/й, -ая, -ое
1 ибтидоий, қадимги, энг бурунги; ~й строй ибтидоий тузум; ~й человек ибтидоий одам;
2 табиий ҳолича сақланган, табиий ҳолатдаги, қўл тегмаган; В этих местах... произрастают громадные ~е леса, которых ещё никогда не касалась рука человека (Арсеньев) Бу ерларда... жуда катта, табиий ҳолатдаги, ҳалигача инсон қўли тегмаган ўрмонлар ўсади;
3 перен. қолоқ, маданиятсиз; ваҳший, ёввойи; ~е нравы ваҳший одатлар.

Рўйхатга қайтиш