прибить

приби/ть, -бью, -бьёшь; -бей сов. что

1 (несов. прибивать) қоқмоқ, михламоқ, михлаб (қоқиб) қўймоқ; ~ть объявление к стене эълонни деворга қоқиб қўймоқ; ~ть крышку к ящику яшикнинг қопқоғини михламоқ; ~ть гвоздями михламоқ, мих қоқмоқ; михлаб ташламоқ;

2 (несов. прибивать) бостирмоқ, урмоқ; уриб (ётқизиб) кетмоқ; ерга ёпиштирмоқ; дождём ~ло пыль ёмғир чангни бостирди; градом овёс ~ло сулини дўл уриб ётқизиб кетди;

3 (несов. прибивать) келтириб урмоқ, қалқитиб урмоқ; волной ~ло лодку к берегу тўлқин қайиқни қирғоққа келтириб урди;

4 кого-что прост. урмоқ, калтакламоқ; ~ть озорника шўх болани калтакламоқ.