пощадить

пощади/ть, пощажу, пощадишь сов. (несов. щадить) кого-что

1 раҳм (шафқат) қилмоқ, аямоқ; ~ть жизнь пленного асирнинг ҳаётига шафқат қилмоқ;

2 перен. ўзгаришсиз сақламоқ, ўзгартирмаслик; время не ~ло его вақт уни шундайича қўйиб қўймади (вақт ўтиши билан қариди ёки чириди, барбод бўлди);

3 аямоқ, эҳтиёт қилмоқ; қаттиқ тегмаслик; ~ть чье-л. самолюбие бировнинг иззат-нафсига тегмаслик;

4 (бирор кўнгилсиз ҳодисадан) халос қилмоқ, қутқармоқ.