потачка

потачк/а ж, р. мн. -чек разг. эркаликка (ножўя қилиқлар қилишга) йўл қўйиш, эрк бериш, ўз майлига ташлаб қўйиш; эркалик (ножўя қилиқлар) қилиш, эркалик; он никому не давал ~и у ҳеч кимни эркалатиб юбормас ( ножўя қилиқ қилишга йўл қўймас) эди; у ҳеч кимга ножўя қилиқлар қилишга (у ҳеч кимнинг эркалик қилишига) йўл қўймас эди.