помирать

помира/ть несов. разг. см. помереть; ✦ ~ть со смеху кулавериб ичаги узилмоқ, думалаб-думалаб (қотиб-қотиб, ўлгудай) кулмоқ; хоть ложись да ~й ниҳоятда оғир (иложсиз) аҳволда қолганлик ҳақида; ҳеч иложи йўқ; ~ть, так с музыкой разг. шутл. ўлсак ҳам, ўзимизни бир кўрсатиб қўяйлик.