очевидец

очевид/ец м, р. -дца ўз кўзи билан кўрган киши; гувоҳ, шоҳид; ~ец революционных событий инқилобий воқеалар шоҳиди; стать ~цем чего-л. бирор нарсанинг (воқеанинг, ҳодисанинг) гувоҳи, шоҳиди бўлмоқ; по показаниям ~цев шоҳидларнинг кўрсатмасига қараганда (кўрсатишича).