очаг

очаг м, р. -а

1 ўчоқ; развести огонь в ~е ўчоққа ўт ёқмоқ; выгрести золу из ~а ўчоқ кулини олмоқ, ўчоқдан кул тортмоқ;

2 перен. оила, ўз уйи; семейный ~ ўз уйи, ўз оиласи, хонадони;

3 перен. манба, макон, марказ, ўчоқ; ~ культуры маданият ўчоғи; ~ войны уруш маркази (манбаи); ~ заразы касаллик манбаи.