отшельник

отшельник м

1 зоҳид, тарки дунёчи; қаландар, дарвеш;

2 одамларга қўшилмайдиган (ёлғизликда яшайдиган) киши, гўшанишин, одамови; жить ~ом одамлардан узоқда (ёлғизликда) яшамоқ.