обколотить

обколотить, -очу, -отишь сов. (несов. обколачивать) что прост.

1 уриб туширмоқ, қоқмоқ, қоқиб ташламоқ; ~ пыль с ковра гиламнинг чангини қоқмоқ (қоқиб ташламоқ);

2 уриб учириб юбормоқ, синдирмоқ; ~ край пиалы пиёланинг четини синдириб қўймоқ (учириб юбормоқ).