отскочить

отскочи/ть, -очу, -очишь сов. (несов. откакивать)

1 сапчиб қочмоқ, сакраб кетмоқ, ирғиб тушмоқ; лип (дик) этиб бирор томонга ўтмоқ, ташланмоқ, отилмоқ; ~ть назад орқага сапчиб қочмоқ, орқага ташланмоқ; отилмоқ; прохожий ~л в сторону йўловчи лип этиб четга ўтди (ўзини четга олди); йўловчи сапчиб четга қочди;

2 урилиб қайтмоқ, қапчимоқ, сапчимоқ; мяч ~л от стены тўп деворга урилиб қайтди;

3 разг. узилиб кетмоқ, тушиб кетмоқ, учиб кетмоқ; пуговица ~ла тугмача узилиб кетди; у портфеля ~л замок портфелнинг қулфи учиб кетди.