отрешить

отрешить сов. (несов. отрешать) кого-что от чего уст.

1 бўшатмоқ, озод қилмоқ; ~ от домашних дел уй ишларидан озод қилмоқ;

2 узмоқ, ажратмоқ; узиб (ажратиб, алоқасини узиб) қўймоқ; ~ от жизни ҳаётдан ажратиб қўймоқ;

3 бўшатмоқ, бекор (озод) қилмоқ, четлатмоқ, туширмоқ; ~ от занятий машғулотдан четлатмоқ; ~ от службы хизматдан бўшатмоқ (четлатмоқ, озод қилмоқ).