отрава


отрав/а ж
1 заҳар, оғу; ~а для крыс каламуш ўлдирадиган дори; маргимуш;
2 перен. зарарли нарса, заҳар, оғу; Он начинал познавать прелесть одиночества и сладкую ~у мечтаний (М. Горький) У ёлғизликнинг лаззатини ва хаёлотнинг ширин оғусини сеза бошлади.

Рўйхатга қайтиш