отпетый


отпет/ый, -ая, -ое разг.
1 прич. от отпеть;
2 в знач. прил. одамгарчиликдан чиққан, тамом бўлган; ~ый человек одамгарчиликдан чиққан одам, тамом бўлган одам;
3 в знач. прил. ўтакетган, уччига чиққан, тузалмайдиган, ашадди; ~ый негодяй уччига чиққан ярамас;
4 қўрқмас, тап тортмас, ўт, олов; ~ый наездник қўрқмас чавандоз; ~ая голова тап тортмайдиган киши.

Рўйхатга қайтиш