отместка

отместк/а ж разг. ўч, қасос; интиқом; ўч олиш, қасос олиш; ~а за обиду хафа қилгани (ранжитгани) учун қасос олиш; в~у қасос тариқасида, ўч олиш (аламдан чиқиш) учун, ўч олиш ниятида.