отвильнуть

отвильнуть сов. (несов. отвиливать) разг. баҳона топиб ўзини олиб қочмоқ, муғомбирлик қилиб бўйин товламоқ; важ-корсон қилиб қутулмоқ; ~ от работы муғомбирлик қилиб ишдан қочмоқ, баҳона топиб ишдан қутулмоқ; ~ от ответственности за что-л. жавобгарликдан қочиб (важ топиб) қутулмоқ.