отбрыкаться

отбрыкаться сов. (несов. отбрыкиваться)

1 тепиб (тепиниб, тепкилаб) ўзидан қочирмоқ, тепиб қайтармоқ;

2 перен. прост. важ-корсон қилиб қутулмоқ, халос бўлмоқ; ўзини олиб қочмоқ; ~ от задания важ-корсон қилиб топшириқдан қутулмоқ; топшириқдан ўзини олиб қочмоқ.