опротиветь

опротиве/ть сов. кўнгилга урмоқ, меьдага (жонга) тегмоқ, безор қилмоқ, жондан тўйдирмоқ, бездирмоқ; ёқмай қолмоқ; ... вскоре она [рыба] приелась и ~ла (Арсеньев) ...у [балиқ] тезда меьдага урди ва ёқмай қолди.