обезличить

обезличить сов. (несов. обезличивать) что

1 ўзига хос хусусиятларини, мустақиллигини йўқ қилмоқ, қиёфасини ўзгартириб юбормоқ, бошқалардан бефарқ қилиб қўймоқ;

2 спец. эгасиз қолдирмоқ, эгасиз қилиб қўймоқ;

3 шахсий жавобгарликни, масъулиятни йўқ қилмоқ; ҳеч ким ҳеч нарсага жавоб бермайдиган шароит туғдирмоқ; ~ руководство раҳбарларнинг шахсий жавобгарлигини йўқ қилмоқ, раҳбарлар ҳеч нарсага жавоб бермайдиган шароит туғдирмоқ; ~ выполнение задания жавобгар шахс белгиламасдан топшириқ бермоқ.