окружающий


окружающ/ий, -ая, -ее
1 прич. от окружить;
2 в знач. прил. ўраб олган, ўраб турувчи, атрофдаги, ёнверидаги; ~ий мир атрофидаги муҳит, ўраб олган шароит;
3 в знач. сущ . ~ие мн. атрофдаги одамлар; ладить с ~ими атрофдагилар билан яхши муносабатда бўлмоқ, чиқишмоқ;
4 в знач. сущ. ~ее с атрофдаги нарсалар, атрофдаги муҳит, шароит; равнодушие к ~ему атрофдаги ҳамма нарсага лоқайдлик; (всё) ~ее радовало его атрофдаги ҳамма нарса уни қувонтирар эди.

Рўйхатга қайтиш