обделить

обдели/ть, -елю, -елишь сов. (несов. обделять) кого

1 тақсимотда уриб қолмоқ, қатордан қуруқ қолдирмоқ, улушидан (ҳиссасидан) маҳрум қилмоқ, чўмичда қоқмоқ;

2 перен. маҳрум қилмоқ, қисмоқ, бенасиб қолдирмоқ; Опытностью житейскою судьба не ~ла меня (Салтыков-Щедрин) Тақдир мени ҳаётда омилкорликдан бенасиб қилмаган;

3 прост. то же, что оделить.