обыкновение


обыкновени/е с одат, ўргани ш; он имеет ~е гулять перед сном унинг одати - ухлашдан олдин сайр қилиш, унинг ухлашдан олдин сайр қилиш одати бор; по ~ю одат бўйича, одатдагидек; одатан; он по ~ю встал рано у одатдагидек эрта турди; против ~я одатга қарши, ўз одатига хилоф равишда.

Рўйхатга қайтиш