обычный
обычн/ый, -ая, -ое; -чен, -чна
1 оддий, одатдага, доимо бўлиб турадиган, ўрганиш бўлиб қолган; ~ая работа оддий (ҳар доимги) иш; ~ым способом оддий (ҳар доимги) усул билан; при ~ой температуре одатдаги температурада; это ~ое дело бу одатдаги иш; это дело стало для него ~ым бу унинг учун оддий (одатдаги) иш бўлиб қолди, бу иш унга ўрганиш бўлиб қолди;
2 оддий, содда, бошқалардан фарқсиз, эл қатори бўлган (бўладиган); ~ое строение оддий бино; ~ый человек оддий одам, эл қатори одам;
3 юр. урф-одатларга асосланган, урф-одатлардан келиб чиқадиган; одатдаги, одатий; ~ое право урф-одатларга асосланган ҳуқуқ, одатий ҳуқуқ.