обычай

обыча/й м

1 расм, одат, удум, урф-одат, таомил; старинный ~й эски урф-одат; по местным ~ям маҳаллий халқ одатига кўра; соблюдать ~й урф-одатларга риоя қилмоқ;

2 одат, ўрганиш; это не в нашем ~е бунга биз одатланмаганмиз, бизда бунақа одат йўқ.