обуять

обуя/ть, -яет сов. что вужудини ўраб (қамраб) олмоқ, қопламоқ, босмоқ, ўзига тортмоқ, жалб қилмоқ; его ~л страх вужудини қўркув қамраб олди, уни ваҳима босди; детское веселье ~ло нас всех болаларнинг қувончи ҳаммамизни ўзига тортди (ҳаммамизга ўтди).