обусловить

обуслов/ить, -влю, -вишь сов. (несов. обусловливать) что

1 шарт қилмоқ, шарт (қилиб) қўймоқ, писанда қилмоқ; ~ить своё участие чём-л. ўзининг қатнашиши учун бирор нарсани шарт қилиб қўймоқ;

2 сабаб бўлмоқ, таъминламоқ, юзага келтирмоқ; успех ~лен упорным трудом қунт билан қилинган меҳнат, муваффақиятни таъминлади; муваффақиятнинг сабаби қунт билан қилинган меҳнат бўлди; его неявка ничем не ~лена унинг келмаслигига (келмаганлигига) ҳеч қандай сабаб йўқ.