обтаять


обтая/ть, -ает сов. (несов. обтаивать) атрофлаб (атрофидан) эримоқ, эрий бошламоқ; эриб муздан тушмоқ.; эриб тамом бўлмоқ, эриб кетмоқ; эриб тозаланмоқ; льдина ~ла муз парчаси эриб кетди; дороги ~ли қор-муз эриб , йўллар тозаланди; йўллардаги қор-муз эриб кетди.

Рўйхатга қайтиш