обособленный

обособленн/ый, -ая, -ое

1 прич. от обособить;

2 в знач. прил. бошқалардан ажралиб турадиган, холис, алоҳида, ёлғиз, танҳо, якка; ~ое здание алоҳида (якка) бино; занимать ~ое положение алоҳида (бошқалардан фарқли) ўрин тутмоқ;

3 в знач. прил. бошқаларга аралашмайдиган, ўз бошига алоҳида яшайдиган; вести ~ый образ жизни бошқалардан ажралган ҳолда ҳаёт кечирмоқ, одамларга аралашмасдан яшамоқ;

4 в знач. прил. грам. ажратилган; ~ое определение ажратилган аниқловчи.