обладать

облада/ть несов.

1 кем-чем эга (соҳиб) бўлмоқ, молик бўлмоқ, хўжайин бўлмоқ; хўжайинлик (тасарруф) қилмоқ; ~ть домом уйга эга бўлмоқ, уйи бўлмоқ; ~ть большой библиотекой катта кутубхонага эга бўлмоқ;

2 чем эга бўлмоқ, молик бўлмоқ; ~ть способностями к музыке музикага қобилиятли бўлмоқ; ~ть силой воли мустаҳкам иродага эга бўлмоқ; ~ть правом выбора сайлов ҳуқуқига эга бўлмоқ; он особым умом не ~ет унинг ақли жуда ҳам ўткир эмас, у жуда ҳам ақилли эмас;

3 уст. ўз хотинига (ёки маьшуқасига) эга бўлмоқ, хотини (ёки маъшуқаси) бор бўлмоқ; ~ть собой уст. ўзини тута билмоқ, ўзини йўқотмаслик.