обагрить

обагри/ть сов. (несов. обагрять) что

1 высок. қизартирмоқ, қизил тус бермоқ, қизил тусга киритмоқ, қизил рангга бўямоқ; осень ~ла леса куз ўрмонларни қизил рангга бўяди (қизил тусга киритди);

2 перен. қонга бўямоқ, қонга беламоқ, қонга ботирмоқ, қон тўкмоқ; ~тъ руки кровью (или в крови) книжн. қўлини қонга беламоқ, қотиллик қилмоқ.