наделить

наделить сов. (несов. наделять) кого-что чем

1 улуш (улашиб) бермоқ, бўлиб (тақсимлаб) бермоқ; ~ землёй ер бўлиб бермоқ;

2 ном (латқаб) бермоқ, от қўймоқ; ~ кличкой лақаб қўймоқ;

3 перен. бермоқ, инъом қилмоқ, ато қилмоқ, бағишламоқ; юноша наделён музыкальными способностями йигитчанинг мусиқий таланти бор.