нагрянуть

нагряну/ть сов. тўсатдан (қўққисдан) бостириб кирмоқ (келмоқ), бехосдан (бирдан) келиб қолмоқ; кутилмаганда (ногаҳон) юз бермоқ, бошланмоқ; ~ли гости қўққисдан меҳмонлар келиб қолишди; ~ла беда бехосдан фалокат юз берди, фалокат оёқ остидан чиқиб қолди; зима ~ла бирдан қиш бошланди.