нос

нос м, предл. о носе, на носу, мн. -ы

1 бурун; курносый ~ пучуқ, бурун; у него кровь идёт носом (из носу) унинг бурни қонаяпти (бурнидан қон келяпти);

2 тумшуқ (қуш тумшуғи); дятел долбит дупло носом қизилиштон тумшуғи билан ковак тешади;

3 жўмрак, тумшук, бурун;

4 спец. бурун, тумшук (кема ёки самолётнинг олд қисми);

5 тумшуқ, уч (пойабзалда); туфли с острым носом тумшуғи (учи) узун туфли; ✦ на носу келиб қолди, яқин қолди; эшик қоқяпти; зима на носу қиш яқинлашиб қолди; қиш эшик қоқяпти; под носом у кого бурни остида, шундоққина олдида, ёнида, яқинида; ёнгинасида; не видеть, что делается под носом бурни остида нима бўлаётганини билмаслик; из-под (самого) носа (носу) у кого кўзи олдида (ўнгида); тумшуғи остидан; удрать из-под носу тумшуғи остидан қочиб кетмоқ; забрать из-под носу кўз ўнгида (кўзини бақрайтириб туриб) олиб қўймоқ нос к носу юзма-юз, бетма-бет; вешать нос тумшуғини осилтирмоқ, қўлидан (қўлтиғидан) тарвузи тушмоқ; наставить (или натянуть) нос кому лақиллатмоқ, аҳмоқ қилмоқ, бурнидан ип ўтказиб олиб юрмоқ; задрать нос бурни (димоғи) кўтарилмоқ; ғурурланмоқ; совать нос куда бурнини тиқмоқ; суқулмоқ; утереть нос кому алла қилмоқ, ўзиб кетмоқ, орқада қолдирмоқ; клевать носом мудрамоқ, пинакка кетмоқ; водить за нос алдаб юрмоқ, ана-мана деб судраб юрмоқ; остаться с носом алданмоқ, қуруқ қолмоқ, икки қўлини бурнига тиқиб қолавермоқ; говорить в нос пинғилламоқ, минғиллаб гапирмоқ; не видеть дальше своего носа узоқни кўрмаслик, бурнидан (бурни тагидан, остидан) нарини кўрмаслик; зарубить (себе) на носу миясига (қулоғига) қуйиб олмоқ, эслаб қолмоқ, икки қулоғи билан эшитиб олмоқ; с носа (носу) киши бошига, ҳар бир кишидан; показать ~ кому бурнини кўрсатмоқ, масхара қилмоқ; показать нос куда или где бирор жойга бормоқ (келмоқ), бирор жойда кўринмоқ.