норов

норов м прост. феъл-атвор, характер; одат (қилиқ); расм-русум; что ни город, то ~, что ни деревня, то обычай посл. хар бир шаҳарнинг ўз одати бор, ҳар бир қишлоқнинг ўз расм-русумлари; ✦ с ~ом тутган жойини кесадиган, бўй бермайдиган, қайсар, терс, асов, қашшанг.