норма


норм/а ж норма (1 қонун тусига кирган, умумий, мажбурий тартиб, қоида; ~ы поведения ахлоқ нормалари; правовые ~ы ҳуқуқ нормалари; ~ы литературного языка адабий тил нормалари; 2 қатъий белгиланган ўлчам, миқдор, меъёр, маром; ~а выработки ишлаб чиқариш нормаси; ~а выпадения осадков ёғингарчилик нормаси; выполнить ~у нормани бажармоқ;
3 полигр. ҳар бир босма листнинг биринчи бетида пастда авторнинг фамилияси ёки китобнинг номини кўрсатувчи ёзув; ✦ прийти (или войти) в ~у нормага тушмоқ.

Рўйхатга қайтиш