норка


норк/а I ж, р. мн. -рок
1 норка, қоракузан;
2 норка (қоракузан) мўйнаси; воротник из ~и норка (қоракузан) ёқа.
норка II ж, р. мн. -рок уменьш. от нора уяча, кичкина уя.

Рўйхатга қайтиш