нервировать

нервир/овать несов. кого-что асабийлантирмоқ, асабини бузмоқ, нервига (асабига) тегмоқ, ғашини келтирмоқ, диққат (тажанг) қилмоқ; диққатини оширмоқ; шум ~ует меня шовқин ғашимга тегади (асабимни бузади); его ~ует малейшее затруднение салгина қийинчилик унинг асабига тегади (асабини бузади); салгина қийналса унинг диққати ошиб кетади.