немилость

немилост/ь ж уст. бировни ёқтирмай қолиш, хуш кўрмаслик; впасть в ~ь ёмон кўриниб қолмоқ, ғазабига учрамоқ; быть в ~и у кого-н. ёқмай қолмоқ, хуш келмай қолмоқ.