наврать

наврать, -вру, -врёшь сов. разг.

1 (несов. и многокр. навирать) что и чего ёлғон гапирмоқ, ёлғон айтмоқ; ёлғонламоқ; ~ с три короба бир қоп ёлғон гап гапирмоқ;

2 (несов. и многокр. навирать) в чём хато қилмоқ, хатога йўл қўймоқ, янглишмоқ, адашмоқ; ~ в вычислениях ҳисобда хатога йўл қўймоқ, ҳисобда янглишмоқ;

3 на кого туҳмат қилмоқ, туҳмат гаплар айтмоқ.