натура


натур/а ж
1 уст. то же, что природа 1;
2 мижоз, табиат, хулқ, феъл-атвор, характер; по ~е он не злой табиатан у баджаҳл эмас;
3 разг. киши, инсон, одам; восприимчивая ~а таъсирчан одам;
4 борлиқ, воқелик, реал нарса, ҳақиқат;
5 натура (рассом, ҳайкалтарош, кино учун намуна, объект бўлган одам, манзара, табиий шароит ва ш.к.); рисовать с ~ы ўзига қараб расмини солмоқ;
6 натура (пул эвазига тўланадиган мол, маҳсулот); расплачиваться ~ой натура билан ҳақ тўламоқ; ✦ вторая ~а кишининг ўзига хос бирор хусусияти, табиати; привычка - вторая ~а погов. одат кишининг иккинчи табиатидир.

Рўйхатга қайтиш