навалить


навалить сов. (несов. наваливать I)
1 кого-что на кого-что юкламоқ, ортмоқ; ~ мешок на повозку қопни аравага ортмоқ;
2 перен. что на кого-что зиммасига қўймоқ, юкламоқ, ортмоқ; ~ всю работу на одного ҳамма ишни бир одамга юкламоқ;
3 что и кого-чего бетартиб уймоқ, уйиб ташламоқ, ғуж (айқаш-уйқаш) қилиб тўкмоқ; на дворе навален кирпич ҳовлига ғишт уйиб ташланган;
4 перен. кўп келмоқ, ёғмоқ; снегу навалило по колено тизза бўйи қор ёғди; народу навалило жуда кўп одам тўпланди; тумонат одам келди, одам ёғилиб кетди.

Рўйхатга қайтиш