нарубить

нарубить, -ублю, -убишь сов. (несов. нарубать)

1 что и чего бир миқдор нарса қирқмоқ, кесмоқ, ёрмоқ, тўғрамоқ; кесиб (қирқиб, ёриб, тўғраб) қўймоқ; ~ дров ўтин ёриб қўймоқ;

2 что ўйиб (кесиб) ясамоқ, ҳосил қилмоқ; ~ ступени ўйиб (кесиб) поғоналар ҳосил қилмоқ.